گل پپرومیا کاپراتا

پپرومیا کاپراتا
نام انگلیسی: Peperomia caperata
نام علمی: Peperomia caperata
از خانواده Piperaceae می باشد.
معرفی گیاه:
پپرومیا کاپراتا از گیاهان لوکس زینتی است که برگهای قلبی شکل رنگی و گوشتی دارد که به محبوبیت این گیاه افزوده است.
پپرومیا دارای بیش از ۱۰۰۰ گونه مختلف از گیاهان همیشه سبز بالارونده است که اغلب آنها برگهای زیبایی دارند.
گل های پپرومیا وبه رنگ سفید یا زرد است که روی سنبل کوتاهی، ظاهر میشود.
گونه مذکور بومی نواحی استوایی امریکا بوده و ارتفاع آن به حدود ۸ تا ۲۵ سانتی متر و گسترش آن به ۱۲ تا ۱۵ سانتی متر می رسد.
برگ های آن بسیار زیاد و قلبی شکل می باشند که از قسمت مرکزی گیاه خارج می شوند.
برگهای پپرومیا صورتی کمرنگ می باشد.
گلها به رنگ سفید و به شکل گلآذین سنبله مانند وبه طول ۱۲ تا ۱۵سانتی متر هستند و از اوایل بهار تا اواخر پاییز به چشم می خورند.

گونه های مختلف گیاهان پپرومیا کاپراتا شامل :
” Emerald cultivar” که دارای جثه کوچک و جمع و جوری می باشد.
“Variegata” که دارای برگ هایی به رنگ سبز و سفید است.
“Burgundy” که دارای برگ های سبز مایل به قرمز میباشد
“Rosso” با شاخ و برگ های صاف و براق است.
پرورش همه انواع این گیاهان بسیار آسان و بدون هیچ گونه دردسری است و تنها چیزی که واقعا باعث آزار رسیدن به این گیاهان می شود، مرطوب بودن بیش از حد خاک آن ها است
شرایط نگهداری پپرومیا کاپراتا
نور:
این گیاه به نور متوسط، حرارت زیاد، خاک همیشه خیس، رطوبت ۵۰تا ۹۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.
کود:
کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۲ گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار از فروردین تا مهر ماه، مورد استفاده قرار داد.
خاک مناسب پپرومیا کاپراتا
خاک:
خاک مناسب و مطلوب زندگی پپرومیا، مخلوطی از خاک باغچه، خاک برگ و ماسه می باشد.
تکثیر:
برای تکثیر این گیاه مخصوصا نوع کوچک آن ، بهتر است برگها را با دمبرگ، از اواسط بهار تا اواسط تابستان جدا کنید.
و دمبرگ رابا حفظ حدود ۵/۲تا ۳ سانتیمتر از طول آن با یک چاقوی تیز ببرید.
سپس برگها را در یک ظرف مسطح حاوی کمپوست بذر و قلمه فرو کنیدو بعد از آن یک آبیاری سبک انجام دهید.

پهنک برگ باید با خاک تماس داشته باشد اما به زیر خاک فرو نرود.
قلمه ها ی برگی پپرومیا را در دمای ۲۰ درجه سانتیگراد و در نور مناسب نگاه دارید.

برگهای پژمرده و فاسد، باید بلافاصله خارج شوند. ریشه دهی تا دو ماه طول خواهد کشید و گیاه جدید در محل اتصل برگ به دمبرگ به وجود می آید.
زمانی که گیاه به اندازه ۳ تا ۵ سانتیمتر رشد کرد آن را بیرون آورده و درگلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید.
آبیاری
از آبیاری بیش از حد این گیاه بپرهیزید و اجازه دهید که قبل ز آبیاری گیاه مورد نظر خاک آن کمی خشک شود .
این گیاه در زمستان به آبیاری کمتری نیازمند است چرا که در این فصل از رشد کند تری برخوردار می باشد و از آنجایی که این گیاه نیازمند رطوبت است،
بهتر است آن را در نقاطی از منزل خود که دارای مقدار مناسب رطوبت مورد نیاز گیاه است نگهداری کنید .
ریختن آب درون سینی زهکشی گلدان نیز به تامین رطوبت مورد نیاز گیاه کمک فراوانی می کند.
این گیاه را باید در دمای ۱۸ تا ۲۴ درجه سانتی گراد پرورش دهید.
بیماری ها و علائم
وجود برگ های پژمرده در این گیاه احتمالا به دلیل عدم وجود زهکشی مناسب گلدان ها و نرسیدن اکسیژن کافی به ریشه آن است.
سیاه شدن ساقه ها و برگ های پایینی گیاه نیز ممکن است به دلیل آبیاری بیش از حد گیاه بروز پیدا کند.
اگر فقط تعداد کمی از ساقه ها سیاه شده باشند، قطع کردن ساقه های مورد نظر راهکار مناسبی است؛
شما همچنین می توانید گیاه را از گلدان خارج کرده و ریشه های آن را مورد بررسی قرار دهید؛ در صورتی که ریشه های گیاه به طور کامل سیاه شده باشند ، احتمالا راهکاری برای نجات گیاه وجود نخواهد داشت .
ریزش برگ ها ممکن است در اثر تجمع نمک بر روی سطح خاک و یا کوددهی بیش از حد خاک بروز پیدا کند که تشخیص نمک های موجود بر روی سطح خاک کار آسانی بوده و از بین بردن آن ها کار سختی نیست .

نحوه از بین بردن نمک های جمع شده بر روی خاک:
مقدار آب زیادی را که متناسب با دمای محیط است بر روی خاک گیاه بریزید و اجازه دهید که آب اضافی از طریق سوراخ های زهکشی گلدان خارج شود و بعد از گذشت چند دقیقه آب بیشتری بریزید و پس از خروج آب اضافی ، سینی زهکشی را خالی کنید .
گلتوس؛ مجله تخصصی گل و گیاه