گل پاپیتال- داردوست- عشقه

                                                                   

نام لاتین: Common ivy                                                                                      

نام علمی: Hederahelix   

 

معرفی گیاه:

پاپیتال گیاه پوششی و همیشه سبزی است که دارای ساقه های دائمی چوبی و بالا رونده چسبنده می‌باشد. زیستگاه اولیه آنها اروپا، آسیا و شمال آفریقا بوده است.

پاپیتال یا داردوست همیشه در بیشه ها، پرچین‌ها و محله‌های سایه رشد کرده و برای پوشش دیوارها و فنس‌ها ایده آل می‌باشد.  

 پاپیتال به طور کلی نسبت به شرایط محیطی دارای قدرت سازگاری بالایی می‌باشد و در حرارت بالا و پایین و روشنایی کم و زیاد می تواند رشد کند.

 آن دسته از پاپیتالها که برگهای ابلق دارند، نسبت به سرما و خسارات ناشی از باد تحمل بیشتری می‌باشند.

 انواع ضعیف پاپیتال را می‌توان در گلخانه و محیط های بسته پرورش داد.

پاپیتال، گیاه پوششی تا هنگامی که در کنار یک مانع عمودی قرار نگیرد بالا نمی‌رود.

اگر مانع عمودی یک درخت باشد بهتر است از بالا روی پاپیتال جلوگیری نمود و یا اینکه به صورت کنترل شده آن را هدایت کرد. زیرا تجمع آن روی تنه درخت سبب خشک شدن درخت می‌گردد

 

شرایط نگهداری پاپیتال

 نور

 محیطی نیمه سایه یا سایه بر روی دیوارهای شمالی و شرقی مناسب است.

اما دیواره های جنوبی روشن آفتابگیر برای این گیاه بسیار گرم است.

انواع پاپیتال که دارای برگ سبز هستند قادر به تحمل محیط های سایه شدید می باشند، در حالی که انواع ابلق آن طالب نور بیشتری هستند و در نور آفتاب رنگ زیباتری دارند.

خاک

انواع مختلف خاکها را به شرط آن که زهکش خوبی داشته باشند تحمل می کنند اما در خاکهای غنی و آلی سریع‌تر ریشه دوانی می‌نمایند.

خاک با اسیدیته بین ۷ ـ ۶ برای آنها مناسب است اما اغلب پاپیتالها در شرایط کمی قلیایی نیز رشد میکنند.

آبیاری

 پاپیتال اگر به خوبی استقرار یافته باشد می‌تواند شرایط کم باران و درجه حرارت بالا را برای مدتی تحمل کند .

اما اگر آبیاری عمیق صورت گیرد رشد گیاه بهتر و انبوه تر خواهد بود.

بهتر است فواصل آبیاری طوری تنظیم شود که خاک رطوبت متعادلی داشته باشد (یعنی در فصل تابستان دور آبیاری را کوتاه و در پاییز و زمستان زیاد نمایید).

باید به این نکته توجه داشت که خشکی بیش از حد باعث کندی رشد و آبیاری زیاد سبب زردی برگها و ریزش آنها می‌گردد.

هرس

 این گیاه به هرس خاصی نیاز ندارد اما در گیاه جوان، شاخه ها و ساقه هایی را که ضعیف به نظر می رسند حذف می‌نمایند تا رویشهای قویتری رشد کنند.

پس از تثبیت گیاه نیز هر از چندگاهی آن را سر شاخه زنی نمایید تا رشد آن کنترل شود.

اما هیچگاه حذف شاخه ها و ساقه ها را تا محل ساقه های مسن تر از ۴ تا ۵ سال انجام ندهید زیرا ساقه های با این سن، بسیار کند تجدید حیات می نمایند.

عملیات هرس آنها را می‌توان در بهار و تابستان انجام داد.

 

در مورد انواع ابلق نیز به محض ظهور شاخه های سبز یک دست آنها را حذف نمایید چرا که این شاخه های سبز مقاوم‌تر هستند و اگر حذف نگردند، غالب شده و به تدریج شاخه ابلق در روی گیاه دیده نمی‌شود. در مناطقی که احتمال نشستن گرد و غبار بر روی شاخه و برگ این گیاه وجود دارد نیز هر چند وقت یکبار گیاه را سرشاخه زنی نمایید.

اگر هدف شما از هرس، جوان نمودن یک گیاه پیر و نافرم است تمام شاخه ها و ساقه های گیاه را در راستای تکیه گاه به طور عمودی نگاه دارید و به کمک جاروی دستی آن را تمیز نمایید و شاخه های اضافی را حذف نمایید . در طول مدت یک ماه یا در همین حدود شاخه های برهنه به وسیله برگهای سبز و تازه پوشیده می‌شوند.

تکثیر

 بهترین روش تکثیر این گیاه قلمه گیری است.

و بهترین زمان قلمه گیری از اواخر مرداد تا اواخر مهر می باشد.

قلمه های تهیه شده را باید در مخلوط پیت و ماسه در مکان گرم و سایه قرار داد تا ریشه دهند (بین ۴ تا ۶ هفته) سپس آنها را جابجا نمود.

بهترین زمان انتقال آنها به زمین اصلی از پاییز تا بهار است.

عملیات هرس آنها را می‌توان در بهار و تابستان انجام داد.

پاپیتال را می توانید به آسانی از اواسط بهار تا اواخر تابستان تکثیر کنید.

البته گیاهانی که در بهار تکثیر می شوند مقاوم تر هستند. با یک چاقوی تیز قلمه های ساقه ای و یا انتهایی را به طول ۱۰تا ۱۲ سانتیمتر، از ساقه های رونده جدا کنید و به روش کشت مستقیم قلمه درون گلدان ، آنها را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر ، حاوی کمپوست بذر و قلمه بکارید.

خاک را نسبتا مرطوب کنید و با کیسه پلاستیکی شفاف قلمه ها را بپوشانید . بعد از یک ماه ریشه دهی انجام می شود.

شما می توانید کیسه پلاستیکی را برداشته و گلدان را در نور مناسب ، ولی دور از تابش مستقیم خورشید قرا دهید. قلمه ها در آب هم ریشه می دهند.

 پاپیتالها در هوای خنک هم رشد می کنند اما سعی کنید در طول تکثیر ، دمای محیط ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد باشد.

 

انواع پاپیتال عبارتند از :

 

۱- Hedera helix “Pedata”

 برگهای این گونه ۵ لوبی، همانند پای مرغ، به رنگ سبز ـ خاکستری متالیک با رگه های سفید ـ خاکستری می باشد.

این گونه برای پوشش زمین مناسب نمی باشد.

ارتفاع آن به ۴ متر میرسد.

ویژگی‌ها: محیط نیمه سایه و خاک با زهکشی خوب را ترجیح میدهد و نسبت به سرما بسیار مقاوم است (تا ۱۵ـ درجه سانتیگراد)

 

۲- Hedera helix “Gracilis” 

این گونه دارای برگهایی با لوبهای نوک تیز به رنگ سبز تیره می باشد که در زمستان تا حدودی ارغوانی می‌شود.

این گونه برای پوشش زمین مناسب نمی باشد.

ارتفاع و میزان گستردگی آن ۵ متر است.

ویژگی ها: محیط نیمه سایه و خاک بازهکشی خوب را ترجیح میدهد و نسبت به کاهش دما نیز بسیار مقاوم است (تا ۱۵ ـ درجه سانتیگراد.)

 

۳- Hedera helix “Woener”

 برگهای آن دارای لوبهای ضخیم سبز خاکستری با رگه های کمرنگ بوده که در زمستان ارغوانی می‌شوند.

این گونه برای دیوارهای شمالی و شرقی بسیار مناسب است.

ارتفاع آن به ۴ متر و میزان گستردگی آن به ۳ متر میرسد.

ویژگی‌ها: محیط نیمه سایه و خاک با زهکشی خوب را ترجیح میدهد و نسبت به کاهش دما بسیار مقاوم است (۱۵ ـ درجه سانتیگراد)

 

۴- Hedera helix“ Nigra” 

برگهای این گونه بسیار متراکم و کوچک و به رنگ سبز تیره هستند که در زمستان ارغوانی مایل به سیاه می‌شوند.

این گونه برای دیوار های شمالی کوتاه مناسب است.

ارتفاع و میزان گستردگی آن به ۲/۱ متر  میرسد.

ویژگی‌ها : محیط نیمه سایه و خاک با زهکشی خوب را ترجیح میدهد و نسبت به کاهش دما بسیار مقاوم است (تا ۱۵ ـ درجه سانتیگراد.)

 

۵- Hedera helix “Atropurpurea” 

برگهای آن بسیار متراکم ، ۵ لوبی و به رنگ سبز تیره می باشد که در زمستان ارغوانی می شوند.

این گونه برای دیواره های سایه مناسب است.

ارتفاع آن به ۴ متر و میزان گستردگی آن به ۵/۲ متر میرسد.

ویژگی‌ها: محیط نیمه سایه و خاک با زهکشی خوب را ترجیح میدهد و نسبت به کاهش دما بسیار مقاوم است (تا ۱۵ ـ درجه سانتیگراد)

 

۶- Hedera helix “Adam” 

برگهای آن متراکم و کوچک و به رنگ سبز روشن می باشند که حاشیه آنها کرم مایل به زرد است.

در گلخانه به صورت مداوم رشد میکند و اگر در فضای باز کاشته شوند امکان دارد در زمستان آسیب ببیند که خسارت آن جبران پذیر است.

ارتفاع آن به ۲/۱ متر و میزان گستردگی آن به یک متر میرسد.

ویژگی‌ها : نور پسند بود و آفتاب کامل و خاک با زهکشی خوب را ترجیح میدهد و نسبت به کاهش دما نیمه مقاوم است (تا صفر درجه سانتیگراد را تحمل میکند)

 

۷- Hedera helix “Eva” 

برگهای آن کوچک سه لوبی به رنگ سبز مایل به خاکستری با حاشیه کرم می باشد.

در گلخانه به طور مداوم رشد می کند.

در صورتی که در فضای باز کاشته شود ممکن است در زمستان آسیب ببیند که ضایعات آن جبران ناپذیر است.

این گیاه برای دیوارهای گرم مناسب است.

ارتفاع آن به ۲/۱ متر و میزان گستردگی آن به یک متر میرسد.

ویژگی‌ها : آفتاب کامل به همراه خاک با زهکشی خوب را ترجیح میدهد و نسبت به کاهش دما مقاومت نسبی دارد و تا ۵ـ سانتیگراد را تحمل می‌کند.

 

۸- Hedera helix “Anne Marie” 

برگهای این گونه در اندازه متوسط ۶ لوبی به رنگ خاکستری مایل به سبز روشن با حاشیه کرم می‌باشد.

این گیاه اغلب در گلخانه و به عنوان گیاه آپارتمانی کشت می‌شود و در فضای باز در زمستان آسیب می بیند که ضایعات آن جبران ناپذیر است از آن می‌توان در محیط های سرپوشیده استفاده کرد.

این گونه برای دیوارهای گرم مناسب است.

ارتفاع آن به ۲/۱ متر و میزان گستردگی آن به یک متر  می رسد.

ویژگی‌ها : آفتاب کامل به همراه خاک با زهکشی خوب را ترجیح میدهد و نسبت به کاهش دما مقاومت نسبی دارد و تا دمای ۵

‌ .درجه سانتیگراد را تحمل می‌کند

۹- Hedera helix “Galcier” 

برگهای آن مثلثی به رنگ نقره ای، سبز مایل به خاکستری با یک حاشیه سفید باریک می باشد.

این گونه برای پوشش زمین و دیوارها مناسب است.

ارتفاع آن به ۳ متر و میزان گستردگی آن به ۲ متر میرسد.

ویژگی‌ها: آفتاب کامل و خاک با زهکشی خوب را ترجیح میدهد و نسبت به کاهش دما بسیار مقاوم است (تا ۱۵ ـ درجه سانتیگراد).

 

۱۰- Hedera helix “Heise” 

برگهای این گونه کوچک به رنگ سبز خاکستری با رگه های کرم میباشد.

این گونه جهت پوشش زمین و محوطه های سرپوشیده و بسته مناسب است.

ارتفاع آن به ۳۰ سانتیمتر و میزان گستردگی آن به ۶۰ سانتیمتر می رسد.

ویژگی ها : محیط نیمه سایه با خاک زهکشی خوب را ترجیح میدهد و نسبت به کاهش دما مقاومت نسبی دارد و تا دمای ۵ ـ درجه سانتیگراد را تحمل میکند

یشتر بدانید:

 نکته:

 از گیاه پاپیتال می توان به عنوان یک گیاه پوششی استفاده کرد.

گیاهان پوششی این حسن را دارند که اولاً، زمین را می پوشانند و در نتیجه زمین برهنه نمی ماند.

دوماً ، از رویش علفهای هرز جدید جلوگیری می‌کند البته باید توجه نمود که گیاهان پوششی نمی توانند از رشد گیاهان هرز استقرار یافته جلوگیری نمایند.

 

نکته:

 پرورش گیاه پاپیتال بر روی ساختمانهای یک طبقه و ویلایی به شرط آن که دیوارهای آن از نوع تو خالی باشد و ضخامت دیوار کم نباشد منظره زیبایی را ایجاد میکند .

اما اگر ضخامت دیوار کم باشد شاخ و برگ پاپیتال که یک گیاه همیشه سبز است. و در چهار فصل سال بر روی گیاه حضور دارند. رطوبت را در یک بارندگی سخت در خود نگه می دارد و به تدریج به گچ دیوار پس میدهد.

و موجب مرطوب شدن دیوارها و ایجاد مشکل می شود.

گلتوس؛ مجله تخصصی گل و گیاه